ÖZEL HABER
Aybuke ULUSAN/ Kırtasiye ürünleri, velilerin cebini oldukça zorladı. Tüm Kırtasiyeciler Derneği (TÜKİD) verilerine göre, bir okul çantası geçen yıl 632 TL’ye dolarken, rakam bu yıl en az 2 bin 500 TL’ye kadar çıkıyor.
Enflasyonla paralel bir artış gösteren kırtasiye malzemeleri, kalitesine göre rakamı daha da artırabiliyor. İhtiyaç listesinin sonu gelmezken, Yeni Journal’a konuşan veliler, fahiş fiyat artışlarına tepki gösterdi. Veliler, Yeni Journal’a tepkilerini şöyle dile getirdi:
Okul malzemesi mi, beyaz eşya mı?
Veli Necati Mavi: Kızım birinci sınıfa başlıyor, her gördüğüne hevesleniyor haklı olarak. 1 hafta sonra kaybedeceğine emin olduğum kaleme, silgiye, dünyanın parasını verdim. Olacak iş değil, bu paraları çeyiz dizerken harcamamız gerekiyordu bence. Okul malzemesi mi alıyoruz, beyaz eşya mı belli değil.
Veli Mine Güner: Dördüncü sınıfa giden bir oğlum var. Her sene en iyisini de alsak, bir ay içinde yok oluyor her şey. 90 TL’ye de su matarası var, daha içine su doldurmadan plastik kokusu nefes kesiyor. İyisini alıyım, sağlığı daha önemli diyorum 300 TL. Savaşta mıyız gerçekten bunlar nasıl fiyatlar? Acilen bu fiyatlar ‘normale’ dönmeli. Çocuk bunlar, bir şeyini eksik etsek mahcubiyetle gezecekler.
Listeden eleme yapılıyor!
Kırtasiyeci Abdullah Kıyamış: Ben 20 senedir esnafım, geçen senede insanların zorlandığını görüyordum ama bu sene bambaşka bir durum söz konusu. Okul alışverişine gelen aileler güle oynaya fiyat bakmadan alır doldurur giderdi. Şimdi ellerinde bir liste, fiyatları görünce eleme yapıyorlar. Anne – baba için berbat bir durum. Ben gördükçe kahroluyorum, iyi ki diyorum çocuklarım zamanında okumuş bitirmiş. Üç beş indirim yapsak bile ne değişecek ki? Kime yetebiliriz, kaç tane insanın yüzünü güldürebiliriz? Devletimizin her alanda kontrolsüzce artan fiyatlara ‘dur’ demesi gerekiyor. Sonumuz hiç iyiye gitmiyor, çok yazık.
Veli Ferhat Yılay: Kendimi fiyatlara karşı hazırlamıştım, ama bu kadar olabileceğini düşünmemiştim. Çocuk bunlar, bugün mavi alacağız yarın arkadaşından özenip pembeyi de isteyecek. Hayır desek hevesi kırılacak, alsan kaç tanesini alacaksın. Çok şükür bir şeylere yetebiliyoruz biz fakat yetemeyenler ne olacak? Hepsi bir sınıfta okuyacak, bizim insanımız, bizim çocuğumuz. Benim çocuğum nasıl üzülsün istemezsem başka çocuklarda bir kaleme, çantaya özenip alamayınca üzülsün istemem. Kısır bir döngüdeyiz resmen, bir şeyleri yapsan da üzülüyorsun yapmasan da. Eğitimde para dişe değmemeli, çok yanlış bir düzen.