Bu yıl Babalar Günü 19 Haziran Pazar gününe denk gelmektedir.  Çoğu ülkelerde Haziran ayının 3. pazar günü kutlanmakla beraber farklı tarihleri benimseyen ülkelerde mevcuttur. Kadınlar daha hassas ve kırılgan yapıda olduğu için genellikle onlardan bahsediyoruz veya onlar için özel tarihler benimsiyoruz. Ama annelik rolünü üstlenen, gecesini gündüzüne katan emekçi babaları da göz ardı etmemek gerekir. Evin direği, evin çınarı olarak nitelendirdiğimiz babalar için elbette bir günün atfedilmesi gerekliydi.  
 
Ama böyle bir şeyi kim, nasıl anımsadı? 

Smart Dodd'un babası annelerinin yokluğunda 6 çocuğunu tek başına büyütmüştü. Dodd babasına olan hayranlığı ve vefa borcu düşüncesiyle babasının doğum günü olan 5 Haziran'ın Babalar Günü ilan edilmesi için çalışmalara başlamış, çalışmaları o tarihe yetişmeyerek kutlamalar haziran ayının üçüncü pazar gününe ertelenmiştir.  
 
Babalar Günü ilk kez 19 Haziran 1910'da Washington'un Spokane şehrinde kutlanmaya başlamıştır. 1924 yılında Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Calvin Coolidge kutlamaları desteklemiş ama resmi olarak Babalar Günü ilan etmemiştir. 1966 yılında ise o dönemin başkanı Lyndon Johnson, her yıl haziran ayının üçüncü pazarının Babalar Günü olarak kutlanacağını açıklayan bir bildiri yayımlamıştır. 1972 yılında ise başkan Richard Nixon'ın imzasıyla Babalar Günü yasal olarak ABD'de resmi tatil ilan edilmiştir. 
 
Böylece babalar içinde bir gün benimsenmiş ve her yıl bir günde olsa, onlara olan sevgimizi göstermek için imkan sağlanmıştır. Elbette hem annelerimiz hem de babalarımızın kıymetini bilmek için bir gün yeterli değildir. Ama böyle belirli bir günün olmasıyla o gün duygularımızı, hislerimizi daha açık ve daha iyi göstermiş oluruz. 

İslam dininde de anne ve babalara hürmetin gerekliliğine vurgu yapılmıştır. Peygamberimiz (Sav) buyurdu ki “Ana-babaya iyilik etmek, nafile namaz, oruç ve hac [ve umreye gitmek] faziletlerinden daha faziletlidir. Ana-babasına hizmet edenlerin ömrü bereketli ve uzun olur. Ana-babasına karşı gelip, onlara asi olanların ömürleri bereketsiz ve kısa olur. Anasına-babasına asi olan melundur.” 
 
Bizleri 9 ay boyunca karnında taşıyan annelerimizdir, elbette onların hakkı ödenmez. Ama dünyada yanımızda olan sadece annelerimiz değil babalarımızda vardır. Hayatını evine, çocuklarına adayan; hep çalışan, didinen, çocuklarının daha iyi bir hayat yaşamaları için çaba sarf eden babaların yeri de başkadır. Çocuklarının yaşam, sağlık, eğitim, güvenlik gibi her alanında yardımcı olan koca yürektir babalar. Sık sık söylenen “baba, çınar ağacı gibidir meyvesi olmasa da gölgesi yeter”, sözü bize babaların hayatımızdaki yerini bir kez daha anlama fırsatı verir. Görünmez kahramanlar denilir ya, işte tam olarak hayatımızda öyledir babalarımız. Bizi tüm saldırılara, tehditlere karşı koruyan kahramandır baba. Babalarımızın var olduğunu bilmek bu hayatta bize güç veren en önemli etmendir. 
Hayatını çocuklarına adayan tüm babaların ellerinden öper, saygılarımı iletirim. İyiki varsınız.

Yeni Journal’da yayımlanan köşe yazıları, yazarların kendi görüşlerini yansıtmaktadır. Yazıların tüm hukuki sorumluluğu yazarlara aittir.